ตอนที่ 1
เขาเอาเหรียญนี้ไปผูกคอวัว แล้วยิงเข้าแสกหน้าวัวด้วยปืน .357แม็กนั่ม
วัวถึงกับทรุด
แต่กระสุนไม่เข้าหนังวัว
เหรียญ รุ่นนี้ทราบว่าสร้างเพื่อแจกเป็นที่ระลึกในงานฌาปนกิจศพหลวงพ่อพิบูลย์ ที่วัดพระแท่นบ้านแดง กิ่งอำเภอพิบูลย์รักษ์ จังหวัดอุดรธานี เป็นเหรียญของรูปหลวงพ่อยืนถือไม้เท้าเต็มองค์ ทรงสี่เหลี่ยม (ดูภาพประกอบ)สร้างแจกเมื่อปี 2504 ไม่ทันหลวงพ่อพิบูลย์ แต่ก็แสกโดยคณาจารย์สายศิษย์หลวงพ่อพิบูลย์ทั้งหมด
องค์เสกหลักเขาว่าเป็นหลวงพ่อทอง สุวณฺณสโร วัดบ้านยาง ซึ่งคนในพื้นที่นั้นเชื่อถือว่าเหนียวชนิดสุดโต่งแห่งความเหนียวทั้งปวง
วัวตัวนั้นยืนยันได้
ทราบ ว่าหลวงพ่อทอง เป็นพระกรรมวาจาจารย์ของหลวงปู่หล้า วัดภูจ้อก้อ มุกดาหาร ซึ่งหลวงปู่หล้าถือท่านเป็นอาจารย์องค์แรกๆก่อนจะรู้จักหลวงปู่มั่นและวัด ที่หลวงปู่หล้าอุปสมบทก็คือวัดบ้านยาง ที่หลวงพ่อทองเป็นเจ้าอาวาสในขณะนั้นด้วย
หลวงพ่อทองเป็นศิษย์ตรงของหลวงพ่อพิบูลย์ มีปฏิปทาโลดแล่นอยู่ฟากอภินิหาร
เรียกว่าเป็นปรมาจารย์สายขลังอีกองค์หนึ่ง
ถ้า จะพูดถึงหลวงพ่อทอง วัดบ้านยาง คนทั้งหลายจะนึกถึงท่านแต่เรื่องขลัง ไม่นึกไปถึงเรื่องอื่น หรือแม้แต่เรื่องประพฤติปฏิบัติที่เคร่งครัด
เรื่องของหลวงพ่อทองเห็นจะเว้นไว้ไม่กล่าวถึง แต่จะไปพูดกันถึงอาจารย์ของท่านคือหลวงพ่อพิบูลย์ ที่ถือว่าเป็นต้นกำเนิดสายขลังสายนี้
แต่ เรื่องของหลวงพ่อพิบูลย์นั้นออกจะพิสดารไม่น้อย มีปรากฏเป็นหนังสือที่หาอ่านได้ยากและเป็นประวัติแบบจดบันทึกตามคำบอกเล่า ของผู้ที่รู้จักและนับถือท่าน ซึ่งเมื่ออ่านแล้วจะพบทั้งเรื่องที่ดูจริงจังและดูออกจะเกินธรรมดาอยู่บ้าง
เมื่อจะนำถ่ายทอดสู่กันฟังขอให้ทำใจเป็นกลางๆ
จะได้ไม่ต้องมาต่อว่ากันทีหลังว่าผมกำลังเชียร์ให้ดูหนังอินเดีย
อีกอย่างก็เผื่อเอาไว้ว่าคนเขาจะได้รู้กัน เรื่องที่จะต้องลุกขึ้นมาตะโกนว่า “ผมไม่ได้โม้”นั้นผมก็เขียนเป็น
บางที่คุณอาทิตย์ ประยูรศิริ จะได้ชั่งใจไม่แซวผมอีก
คง จะมีใครพอจำได้ว่า ผมชอบคุณอาทิตย์เป็นอันมากและคุณอาทิตย์ก็เขียนจดหมายถึงผมเมื่อปีใหม่ที่ ผ่านมา แต่ผมยังไม่สะดวกจะตอบจดหมาย แต่อยากให้คุณอาทิตย์โทรฯไปคุยกับผมด้วย คุณอาทิตย์ก็ไม่มีโทรศัพท์ เข้าใจว่ายังอยู่ในยุคจูราสสิค ยังไงก็ขอให้พ้นจากยุคนั้นสัก 2 นาทีโดยโทรฯหาผม จะขอบคุณมาก
รับรองว่าผมจะไม่ก้าวล้ำเข้าไปทำลายไดโนเสาร์จนสูญพันธ์
อย่าง ไรก็ตามผมบอกได้ว่าเมื่ออ่านประวัติหลวงพ่อพิบูลย์แล้ว ผมอยากเกิดทันท่านจะได้สมัครเป็นศิษย์ คอยปรนนิบัติรับใช้แล้วถือเอาท่านเป็นอาจารย์ตลอดไป
บางทีจะได้มุดน้ำดำดินไปกับท่าน พอให้เป็นวาสนาแก่ตัว
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น