ซึ่งทั้งสองจะไปฮันนีมูนกันที่เกาะภูเก็ด สมศรีจึงโทรศัพท์ไปหาแม่แล้วบอกว่า
คุณแม่ขาพรุ่งนี้คุณสมชายจะพาหนูไปเกาะภูเก็ดค่ะ คุณแม่ช่วยซื้อช่วยจัดกระเป๋าให้หนูด้วย
แล้วก็อย่าลืมซื้อชุดนอนใหม่ให้ด้วย 1 ชุดนะคะ เมื่อวางโทรศัพท์คุณแม่ก็รีบกุลีกุจอไปจัดกระเป๋าให้ลูกสาวสุดที่รัก
และแล้วก็ล้มตัวหลับไปจนเช้า รุ่งเช้าคุณแม่ก็นึกขึ้นมาได้ว่ายังไม่ได้ซื้อชุดนอนชุดใหม่ให้แก่สมศรี
ทำให้รู้สึกกังวลเป็นยิ่งนัก ทันใดนั้นก็เกิดความคิดเฉียบพลันขึ้นมาในสมอง
คุณแม่จึงเดินไปเปิดตู้เสื้อผ้าของตนเองหยิบชุดนอนสีชมพูซึ่งเป็นชุดนอนตัวโปรดที่แสนรัก
และใช้เมื่อครั้งตนเองส่งตัวเข้าหอ จัดเตรียมใส่ไปในกระเป๋าสมศรี
เมื่อสมศรีมาถึงบ้านก็คว้ากระเป๋าขึ้นรถไปทันที จากนั้นไม่นานก็มาถึงที่เกาะภูเก็ต
สมชายขอตัวบอกว่า "ผมขอตัวอาบน้ำอาบท่าก่อน คุณอย่าเปิดประตูดูผมหละ" ว่าแล้วก็เข้าไปอาบน้ำ
สมศรีจัดเสี้อผ้าจากกระเป๋าเข้าตู้ ด้วยความอยากรู้ว่าคุณแม่ซื้อชุดนอนอะไรให้
เมื่อเปิดกระเป๋าและหยิบชุดนอนขึ้นมาก็ต้องร้องอุทาน! ขึ้นมาด้วยความนึกไม่ถึงว่า
อุ้ย! แม่เจ้า สั้นก็สั้น ย่นก็ย่น เหี่ยวก็เหี่ยว แต่ ยังดีนะที่เป็นสีชมพู
ว่าแล้วเธอก็หยิบชุดนอนแขวนเข้าตู้
เมื่อสมชายได้ยินที่สมศรีพูดก็ตะโกนออกมาจากห้องน้ำทันทีว่า
ผมบอกแล้วว่าอย่าพึ่งดู อย่าพึ่งดู ก็ไม่เชื่อ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น